vrijdag 4 december 2015

Reflectieverslag Inleefweek

Ik had eigenlijk niet zoveel zin in de inleefweek. Ik stond er ook niet bij stil wat me allemaal te wachten stond, ik kon alleen maar aan de verloren tijd en kosten denken. Ik had een hoop te doen thuis, zoals taken en opdrachten. Dus mijn hoofd stond er niet naar omdat het ook een volledige week is die ik kwijt zou zijn. Tijd die ik niet meer heb voor andere dingen. De inleefweek was ook een onvoorziene kost die ook betaald moest worden natuurlijk. Ik woon niet meer thuis en ben dus ook volledig zelfstandig. Maar na de eerste dag dacht ik al snel, dit komt goed. 

De week startte met een tof toneel waarbij ikzelf heel kort een scène speelde, wat aan mij gevraagd werd om te doen en ik kon dit niet weigeren natuurlijk omdat een actieve deelname zeer belangrijk was bij de quotering van deze week. Ik was niet echt op mijn gemak omdat ik niemand ken. Ik heb vrijstellingen en zie dus niet zoveel studenten buiten mijn vakstudies. Dus ik moest al meteen voor een onbekende groep staan met mensen (acteurs) die ik ook niet ken. Ik ging er wel voor omdat het ook een serieus onderwerp was. En ik wist precies hoe ik zou handelen in die situatie. Dus eventjes persoonlijke angsten achterwege laten en ervoor gaan. Uiteindelijk was mijn deelname hier de start van vele gesprekken tijdens de week, wat zeer aangenaam was. Mensen spraken mij in de week aan en gebruikten het toneel als ijsbreker. Als ik niet meegedaan had heb ik waarschijnlijk veel minder contact gehad met mensen. Vele mensen kenden me nog niet en wilden mij dan ook leren kennen. Ik ben iets ouder dan de meeste studenten dus mijn interesses zijn vaak anders dan sommige studenten, dat zorgt ervoor dat ik mezelf soms op de achtergrond zet. Dus niet elk gespreksonderwerp was voor mij. Gelukkig viel dit goed mee. Ik heb geen drama meegemaakt omdat ik dit bewust vermijd, ik heb er wel gezien tussen studenten, zeker op het einde van de week. Ik heb de tijdens de week ook toffe docenten leren kennen ook informeel.

Wat heb ik geleerd uit het starttoneel op maandag?
Het starttoneel was een toppunt van de week. Dit was niet zomaar een toneel, het was educatief, speels, aangenaam, interactief... Leerlingen die dit toneel in hun klas mogen bijwonen kunnen niet anders dan actief deel te nemen en na te denken over de situaties. Dat is leren! Ik zelf heb niet zoveel geleerd uit het toneel omdat de situaties mij al te bekend waren. Ik leerde op jonge leeftijd snel hoe sterk de groepsdruk leeft bij jongeren. Ik ben zelf niet zoveel gepest geweest, puur omdat ik verbaal zeer sterk was. Ik kreeg van jongs af aan de waarden mee van respect, iedereen is gelijk, maakt uit niet van welke afkomst iemand is, huidskleur, seksuele voorkeur, ras, rijk, arm... Dus ik was niet verrast met de geacteerde reacties van het toneel en waarom mensen zich zo gedragen. Wat ik vooral meeneem uit dit toneel is dat ik het super vind, dat ik het zeker zou inplannen in mijn lessen, klassen als dit mogelijk zou zijn. Ik vind zelfs dat de voorstelling op elke middelbare school gebracht moet worden en dit in het derde middelbaar omdat dan de pubertijd begint. Leerlingen kijken dan anders naar elkaar en niet meer zo onschuldig als ervoor. 

Ik vooral geleerd om met een brede blik te kijken naar de uitstappen. Hoe we bepaalde uitstappen kunnen terugvinden in onze vakstudies. Niet alle uitstappen waren voor mij van toepassing. Maar dan leerde ik wel, als ik iets minder interessant vind welke informatie belangrijk is bij dit bezoek. Als leerkracht ga je in je carrière wellicht veel uitstappen doen en de één is al wat interessanter dan de ander. Ik heb ook geleerd om mij beter te kleden bij bepaalde activiteiten, zoals buiten activiteiten. Ik was niet voorzien op het weer en had nogal koud geleden. Bij het bezoek aan het Groeningemuseum te Brugge heb ik een werkvorm, een educatief spel leren kennen. Iets wat ik in mijn middelbare schoolcarrière nog niet gedaan had. Dit spel kan ik zeker gebruiken later bij de uitstappen naar musea.

Wat heb ik geleerd uit de groepsmomenten?
Tijdens de momenten waar we geen activiteit hadden tijdens het slottweedaagse heb ik mij op de achtergrond gehouden en een beetje geobserveerd. Ik merkte snel op welke kliekjes er gevormd zijn en wie er tussenuit viel. Ik vond jammer dat de LO-ers soms de groep splitsten, door de stoelen anders te zetten, en zich af te sluiten. Ik heb geleerd om nog meer zelfstandig te zijn dan wat ik al was hiervoor. Ik weet nu dat zelfstandig zijn goed is maar dat vrienden maken en samen werken met andere ook heel erg belangrijk is. Samen werken (collegialiteit) is iets dat ik meeneem. Ik moet zelf nog wat werken aan mijn eigen timemanagement en planning. Misschien moet ik ook niet te snel negatief denken. Zoals mijn gevoel voor de inleefweek, uiteindelijk ben ik blij dat ik deze had want ik heb een hoop mensen leren kennen. Als ik nu iets niet weet hoef ik het niet enkel aan de docenten te vragen maar kan ik dit nu ook aan mijn medestudenten.

Wat ik nog wil meegeven aan de organisatie is dat bepaalde gegevens misschien iets vroeger meegedeeld kan worden zodat we dit vroeger kunnen (in)plannen. Tenslotte kon de klusjes van het slotweekend efficiënter gemaakt worden. Toen ik aan het opruimen was van de tafels, deed niemand zijn bord weg, alsof de mensen wachten op bediening,  dit zorgde voor extra werk. Dit is gemakkelijk op te lossen als we een tafel en een vuilbak zetten en vragen dat iedereen zijn bord leegt in de vuilbak en op de tafel ernaast plaatst. Zodat de afwasploeg deze stapel met gemak kan afwassen. 

Dag 5

De laatste dag! In vergelijking met andere dagen was ik deze keer niet uitgeslapen! Ik was mijn oordopjes vergeten en kon dus geen slaap vatten met het nachtlawaai. Met twee uurtjes slaap zag ik er tegen op om überhaupt iets te doen vandaag. Om acht uur ging ik ontbijten om wat energie te krijgen voor wat komen zal. Na het ontbijt ging ik me opfrissen en mijn valies maken.

Voor dat de activiteit begon werd er terug verzameld en kregen we een inleiding van de actieve ochtendactiviteit. We gingen met z'n allen naar de duinen om op te warmen. Er was een gigantische voedingsdriehoek getekend in het zand waarbij we bij elk niveau een opwarmingsoefening moesten doen. Bij het bereiken van de punt moesten we ons in groepjes verdelen. We werden verdeeld in groepen met verdeelde krachten en verschillende sterktes. Ik had er eerlijk gezegd geen zin in, vooral door te weinig slaap.

We kregen een blad met 24 voedingsproducten op. Elk product stond gelijk aan een aantal calorieën, de calorieën zelf werden niet meegedeeld. De bedoeling was om zo weinig mogelijk calorieën over te hebben op het einde van de activiteit. Dit door het uitdagen van andere groepjes en opdrachten te vervullen. Elke opdracht of spel bestond uit iets sportiefs. Bij het winnen van een spel mocht je twee voedingsproducten schrappen, bij het verliezen mocht je er maar één schrappen. Na het spelen van de eerst opdracht kreeg ik er zin in, puur omdat ik een competitief iemand ben. Ik wilde winnen natuurlijk. Na het einde van de activiteit werd er terug verzameld om de scores te overlopen. De calorieën werden meegegeven en moesten deze optellen. We stonden niet op nummer één  maar ik was ook tevreden met de tweede plaats. Ik was vrij trots op mezelf met mijn prestaties en dit met weinig slaap! De winnaars kregen elk een kookboek.

Tenslotte gingen we lunchen. Het middagmaal bestond uit brood, spaghetti en de restjes van gisteren en het ontbijt. Hierna werd er opgeruimd en konden we allemaal naar huis. Ik wilde zo snel mogelijk naar huis om wat slaap in te halen. Het was een tof weekend, ik heb veel mensen leren kennen. Ik heb er nieuwe vrienden bij en het is zeker voor herhaling vatbaar, maar dan met meer slaap!

Welterusten!

Dag 4


Na de vele verplaatsingen deze week, en de dure treintickets was ik blij dat deze activiteit in Brugge was. De eerste activiteit van de dag was het bezoeken van een museum, namelijk het Groeningemuseum. We verzamelden om kwart na één (lekker lang uitslapen).


© We kregen een korte uitleg wat we gingen doen hier, het was namelijk niet een gewoon bezoek of vrij bezoek, maar een spel. Een werkvorm die we later kunnen toepassen in onze uitstappen als leraar. Het spel is bedoeld voor leerlingen uit het middelbaar. Enkele vragen en opdrachten werden aangepast, zodat het niet te gemakkelijk werd. Het plot was dat er een schilderij werd gestolen. Wij moesten uitvinden welk kunstwerk gestolen werd. Wie de dader was en waar de dader zich bevond op de map van Brugge door opdrachten op te lossen. Hoe meer oplossingen hoe meer tips je kreeg. De groep werd in groepjes van drie verdeeld en elk groepje kreeg een pion die we op de map van 'oud' Brugge plaatsten. Elke locatie op de map stond gelijk aan een kleur en een cijfer waar een opdracht mee is gepaard. Iedereen kreeg een invulblaadje, pen en een opdrachtenmapje. De opdrachten bestonden ten eerste uit een zoekopdracht met daarin een aparte opdracht. Deze aparte opdrachten zijn telkens anders. Ben je klaar met je opdracht of je denkt het antwoord te weten op de vraag, dan ga je terug naar de docent (leerkracht) en die beslist of het al dan niet juist is. Bij een goed opgeloste opdracht krijg je een tip en een nieuwe opdracht. 

Het Groeningemuseum serveert een gevarieerd overzicht van de geschiedenis van de Belgische beeldende kunst met als hoogtepunt de wereldbefaamde Vlaamse primitieven. Daarnaast bewonder je ook neoclassicistische topwerken uit de 18de en 19de eeuw, meesterwerken van het Vlaamse expressionisme en heel wat naoorlogse moderne kunst.

Zwaartepunt van de collectie is ongetwijfeld de wereldberoemde verzameling Vlaamse primitieven met topwerken van Jan van Eyck, Hans Memling, Hugo van der Goes en Gerard David. Belangrijk 
is ook het werk van de neoclassicisten (eind 18e eeuw) die internationaal succes kenden. Kunstenaars als Suvée, Duvivier, Ducq, Odevaere en Kinsoen staan bekend om hun historiestukken en portretten in een koele en sculpturale stijl. De opmerkelijke verzameling schilderijen van Vlaamse expressionisten springt eveneens in het oog, met werk van Permeke, De Smet, Van den Berghe, Brusselmans en Tytgat. Het Groeningemuseum dankt zijn internationale uitstraling niet alleen aan zijn uitzonderlijke vaste collectie, maar ook aan de prestigieuze tentoonstellingen die er geregeld plaatsvinden. (Groeningemuseum. (z.j.). Geraadpleegd van https://bezoekers.brugge.be/nl/groeningemuseum)

Ik vond dit educatief spel enorm interessant, vooral voor leerlingen uit het middelbaar. Want het bezoeken van musea is niet altijd evident. Een opdrachtenbundel meegeven is een optie, maar daar leren de leerlingen niet altijd iets bij als ze zonder nadenken of kijken iets klakkeloos overschrijven. Vooral bij kunst en musea waar beeldende kunst het onderwerp is dan is dit spel ideaal. Want je leert de leerlingen kijken naar iets (kunst in dit geval). De leerlingen leren (kunst)geschiedenis, (godsdienst), taal... Enkele opdrachten die ik goed vond hiervoor is: de opdracht waar de leerlingen moeten zoeken naar een bepaald schilderij, in de opdracht staat een kopie van het werk maar dan met tekstballonnen. De leerlingen moeten een dialoog bedenken voor in die tekstballonnen. Hiermee gaan de leerlingen het schilderij goed analyseren en bekijken. De leerlingen kijken naar compositie, kleur, lichaamstaal... Een andere opdracht dat ook zeer goed was: het zoeken naar een schilderij of kunstwerk waar bepaalde verhalen in voor komen. Vele werken gaven hetzelfde verhaal weer maar die toch anders zijn. Hierdoor moeten de leerlingen goed kijken en vergelijken. Wat hebben deze kunstwerken met elkaar gemeen? Bv. Dag des oordeels. 

Na het museum was het snel eten en richting Oostende vertrekken. Om 17u werden we verwacht in de Fortstraat voor de start van de Slottweedaagse. 

Bij het toekomen werden we verdeeld in kamers en konden we opgeven of we wilden meedoen met de talentenacts. Voor de start van ons tweedaagse werden we samengeroepen voor het overlopen van de regels. Er waren deze twee dagen tien verplichte groepstaken waar je jezelf voor kon opgeven (als er nog plaatsen vrij waren). Ik koos voor de opkuis van het avondmaaltijd van donderdag. Dit was slimme keus van mij omdat ik wist dat er veel lawaai ging zijn die nacht. Veel lawaai is gelijk aan weinig slaap voor mij en met weinig slaap ben ik niks waard de dag erna. Terwijl groep één bezig was met het voorbereiden van de aperitief kon de rest uitrusten of ontspannen. Groep 'avondmaaltijd' kon na de aperitief beginnen met het maken van de spaghetti. Na de maaltijd hield ik me bezig met mijn eigen taak, het opruimen van de tafels, borden en de afwas. Het gebrek aan handdoeken was een klein probleempje maar met wat creativiteit krijg je alles opgelost. De avond was gevuld met spel om elkaar beter te leren kennen. Speeddaten! Dit was eigenlijk best leuk, in 3 minuten (of minder) kon je vragen stellen en elkaar beter leren kennen in een mum van tijd. Ik probeerde zoveel mogelijk originele vragen te stellen en er wat humor in te gooien zodat het wat luchtig bleef. Ik ben slecht in namen maar ik heb leuke gesprekken gehad met heel veel mensen. Na de activiteit waren er acts van de studenten. Het waren er niet zoveel maar het was enorm gezellig. We kregen toen ook nog een dessert gemaakt van Elena en haar helpers. Zelfgemaakte brownies en zandkoekjes. De dag werd afgesloten met een feestje waar iedereen zelfs de docenten uit de bol gingen. 

Dag 3

We zijn al dag drie! Normaal gingen we vandaag naar Brussel, maar door het dreigingsniveau 4 ging dat niet door. Dus gingen we naar Antwerpen, twee museums bezichtigen. In het begin van de dag werden we gesplitst in twee groepen. De ene groep ging naar MAS en de andere groep ging naar Red Star Line Museum en wisselden achteraf na de lunchpauze. 


Ik begon bij het MAS (Museum Aan de Stroom). Dit prachtgebouw dat bestaat uit 9 verdiepingen en een dakterras met een 360-view van de stad Antwerpen. Het was een vrij bezoek en er was veel te zien, maar niet alles was even interessant. De gelijkvloers bestond eigenlijk uit de ticketverkoop, onthaal en vestiaire/lockers. Het begon eigenlijk een beetje op verdieping twee. Het Kijkdepot biedt de bezoeker een blik achter de schermen van het museum. Vanachter een gaaswand kan het publiek kijken naar de niet tentoongestelde objecten van het MAS. In het eerste niet-toegankelijke deel van het Kijkdepot staan rekken, kasten en wanden,



tot de nok gevuld met gelabelde voorwerpen. Het tweede en toegankelijke deel van het Kijkdepot vertelt het verhaal van een rijk verzamelverleden. De collectie van de stad Antwerpen ontstond in de 19de eeuw. Verzamelaars legden de basis van dit kleurrijke patrimonium. In het Kijkdepot pronken onder meer de luxeartikelen van verzamelaar Ridder Smidt van Gelder (1878-1956). Maar de echte tentoonstellingen begon vanaf verdieping drie tot en met acht. Er was heel veel te zien, helaas te weinig tijd om alles grondig te lezen. Het interessantste naar mijn mening was eigenlijk het gebouw. Dit architecturaal kunstwerk het 'stapelhuis’ van Neutelings Riedijk Architecten is enorm mooi en modern. Leuk om door te wandelen!




Na het MAS ging ik eten en ging ik naar het Red Star Line Museum dat vijf minuten verwijderd was van het MAS. Het personeel, die in stonden voor de groepslockers waarvan de sleutel bij de balie moest blijven, was niet vriendelijk. Ze wilden de lockers niet '20' keer open doen... Ze konden ook naar mijn mening de sleutel meegeven wat gemakkelijker voor iedereen geweest zou zijn. Het museum zelf was klein... heel erg klein. Om eerlijk te zijn sprak het mij niet aan. Ik was blij dat het ook een vrije bezichtiging was. 


Met hun hele leven gepakt in enkele koffers, nemen miljoenen mensen vanaf 1800 de boot vanuit Europa naar Amerika. De Verenigde Staten en Canada zijn het beloofde land voor fortuinzoekers en iedereen op zoek naar een beter bestaan. De reis naar de nieuwe wereld begint voor vele mensen in een havenloods in Antwerpen. Tussen 1873 en 1934 banen de oceaanstomers van Red Star Line voor ongeveer 2 miljoen mannen, vrouwen en kinderen de weg naar een nieuw leven.

Hoge verwachtingen en diepe teleurstellingen
In de historische loodsen van de legendarische rederij met de rode ster in de vlag, is vandaag het Red Star Line Museum gevestigd. Hier wordt het verhaal verteld van de miljoenen Europeanen die moedig of wanhopig genoeg waren om hun oude leven achter te laten, op zoek naar een beter bestaan. Via een emotionele rollercoaster van hoge verwachtingen en diepe teleurstellingen, jagende adrenaline en slapeloze nachten gaat het richting droom die werkelijkheid wordt. Of niet. De voormalige havenloodsen van Red Star Line zijn de perfecte plek om de verhalen van talloze reizigers tastbaar en zichtbaar te maken. In deze inspirerende omgeving worden hun dromen en verzuchtingen tot leven gewekt. (Red Star Line Museum. (z.j.). Geraadpleegd van https://www.antwerpen.be/nl/info/53675a99b0a8a7d74c8b4580/red-star-line-museum)

Na het bezoek gingen we met een groep richting station en richting huis. Deze terugreis was anders dan alle andere. We waren met een grotere groep en we maakten het gezellig op de trein. 

Dag 2


Na een lange nachtrust stond ik klaar voor dag twee! De eerste activiteit van de dag begon in het Sciencemuseum "Museum voor de Geschiedenis van de Wetenschappen" te Campus Sterre van Ugent in gebouw S30. Ik dacht dat de weg naar hier door de regen een uitdaging ging zijn, maar het vinden van gebouw S30 was uiteindelijk de echte uitdaging.

Het Museum voor de Geschiedenis van de Wetenschappen huisvest de collectie historische wetenschappelijke instrumenten van de Universiteit Gent. Aan de hand van de technologische vooruitgang van deze instrumenten schetst dit museum de geschiedenis van de verschillende wetenschapstakken.

Verschillende Gentse wetenschappers worden in dit museum in het licht gezet, zoals Joseph Plateau (de vader van de film), Leo Baekeland (de uitvinder van de eerste kunststof), en August Kekulé (de grondlegger van de aromatische chemie). Je kan er ook een aantal opmerkelijke collecties bezichtigen, zoals de collectie historische en hedendaagse microscopen, verschillende elektriseermachines en een uitgebreide verzameling landmeetkundige instrumenten. Het museum toont niet enkel instrumenten die voor onderzoek werden gebruikt, maar ook demonstratietoestellen bij het wetenschappelijk onderwijs. Zo verzamelde Joseph Plateau tientallen natuurkundige instrumenten. Bij het plantkundeonderwijs gebruikte men dan weer prachtige bloemmodellen uit papier-maché.(Het museum. (z.j.). Geraadpleegd van http://www.sciencemuseum.ugent.be/het-museum.html)






Wat enorm leuk was aan deze activiteit was dat ik hier veel leerde over de geschiedenis van elektriciteit, omdat mijn geschiedeniskennis ergens zoek is in mijn brein (wat minder leuk is). De presentator en verteller deed het trouwens super goed, waardoor ik geen enkele keer mijn aandacht verloor. De tussentijdse proefjes bij de presentatie was natuurlijk tof en prikkelde me om nog meer te weten en te zien. Ik zou zeker met mijn leerlingen hiernaartoe trekken op klasuitstap, want de theorie kan je natuurlijk als leerkracht wel meegeven maar de testjes in levende lijve zien gaat natuurlijk niet in een klaslokaal. Het was zeer educatief en niet te ingewikkeld. Het was een klein museum maar gezellig en mooi. 





Na het Sciencemusum was het tijd voor lunch en om mijn medestudenten beter te leren kennen. Dat kon blijkbaar enkel met een stuk pizza in de hand.


Met een volle buik, door de regen onderweg naar de volgende activiteit. De plantentuin van Ugent. Voor de activiteit had ik gemengde gevoelens, omdat ik dacht, planten leuk, daar ken ik niet zoveel van, maar met dit ijzige weer? Afzien! 

Tot de plantentuin behoren, naast de levende collecties zowel buiten als in broeikassen, een uitgebreide zaadbank en een herbarium. De levende collectie bestaat uit een arboretum, een mediterrane afdeling, een systematis


ch gedeelte en een rotstuin. De kassen bestaan uit de Victoriakas met onder andere Victoria amazonica, Euryale ferox en Victoria cruziana, een tropische en subtropische kas en een succulentenkas. De tuin en de publiekskassen (Victoriakas, tropische kas en subtropische kas) zijn dagelijks gratis toegankelijk.

De plantentuin is aangesloten bij Botanic Gardens Conservation International, een non-profitorganisatie die botanische tuinen samen wil brengen in een wereldwijd samenwerkend netwerk om te komen tot het behoud van de biodiversiteit van planten. (Plantentuin. (z.j.). Geraadpleegd van http://www.ugent.be/we/nl/diensten/plantentuin/)


De rondleiding was interessant, maar iets te langdradig. De gids kon niets verkeerd doen, ze kon het enthousiast vertellen en wist hoe ze voor groepen moest spreken. Na twee uur was het moeilijk om me te concentreren. Het was ook iets te diepgaand op bepaalde plantsoorten waarvan ik niet zoveel wist. Gelukkig was het niet alleen buiten maar ook in de verwarmde serres. Dit leek een uitstekende uitstap voor studenten biologie maar niet zozeer voor mij. Bovendien was het ijskoud buiten en dat was puur afzien.

Dag 1

De dag startte met een briefing over wat ons te wachten stond de hele week. Dit was kort aangezien we een druk programma voor de boeg hadden. We werden vooraf in groepen verdeeld en konden meteen na de briefing aan de slag.

Mijn eerste activiteit was een theaterstuk 'Lokaal G1.25' van een organisatie uit Nederland, namelijk 'Theater aanZ'. 

"Met interactieve voorstellingen wil Theater AanZ haar maatschappelijke bijdrage leveren aan de acceptatie en tolerantie van (seksuele) diversiteit. Gelijkwaardigheid, sociale veiligheid en emotionele ruimte van ieder individu staat hierbij voorop. Het ontwikkelen van een visie en het maken van een beleid over seksuele diversiteit op school en/of bij maatschappelijke organisaties is een belangrijke doelstelling van de voorstellingen. Daarmee kan uitsluiting en discriminatie van jongeren, leerlingen, studenten en docenten voorkomen worden." ("Missie Theater AanZ", z.j.)


www.theater-aanz.nl


Het was een interactief toneel waarbij de 'kijker' aan het denken werd gezet.  Lokaal G1.25 ging over vriendschap en homoseksualiteit en speelt zich af tussen vier leerlingen in een klaslokaal. Het ging vooral over homoseksualiteit en dat dit nog altijd een moeilijk thema is onder jongeren. De voorstelling is in principe bedoeld voor leerlingen in de tweede en derde graad. Via theater probeert Theater aanZ het onderwerp bespreekbaar te maken in klassen.

Niet alleen moest ik nadenken over de gegeven realistische situaties maar er werd ook input van mij en anderen gevraagd. Naargelang onze antwoorden werden bepaalde situaties veranderd in het toneelstuk en opnieuw gespeeld al dan niet met improvisatie. Er werd ook gevraagd of ik mijn 'idee van aanpakken' wilde uitvoeren samen met de acteurs. Dit was de eerste keer dat de studenten van 1 baso mij (aan het woord) zagen. Aangezien ik een late inschrijver ben en niet veel studenten kende. Dit kreeg een toffe wending voor mij, aangezien mensen mij aanspraken tijdens de introductieweek en 'het toneel' een gemakkelijke ijsbreker werd.

Ik vond het toneel enorm boeiend omdat het vooral goed geacteerd werd door alle acteurs en omdat het zo origineel gebracht werd. Bepaalde situaties voelde zo echt aan dat ik medelijden had voor de personages. Het thema werd zo slim aangepakt dat je niet anders kan dan nadenken over de thema's en onderwerpen. De harde realiteit over pesten en homoseksualiteit werd ons duidelijk gemaakt en dit was voornamelijk confronterend. Ik hoop dat de voorstelling in vele scholen gebracht mag worden en naar mijn voorkeur zou dit een verplichte activiteit moeten zijn in het onderwijs. Begrijpelijk maar jammer mochten er geen foto's genomen worden en heb ik niet veel bewijsmateriaal voor deze activiteit.

Missie Theater AanZ. (z.j.). Geraadpleegd op 24 november, 2015, van http://www.theater-aanz.nl/theater-aanz/missie/



Na het middagmaal werd er een tweede activiteit voorzien in het wetenschapspark, Oostende. We bezochten het GreenBridge. 





Dit bedrijf speelt een belangrijke rol voor innovatieve technologiebedrijven die toekomstgerichte energie oplossingen willen uitwerken. GreenBridge brengt ondernemers samen om hen de kans te geven elkaar direct of indirect te versterken in hun successen. GreenBridge wil alle technologie bedrijven in de regio die geloven in duurzaamheid ondersteunen met kantoorruimtes en dienstpakketten op maat. De twee belangrijkste pijlers bij Greendbridge zijn "energie efficiëntie" en "blue energy".


Blue Energy:

Soorten

  • Offshore windenergie
    • Windenergie is energie die gewonnen wordt door de bewegingsenergie van lucht (wind) om te zetten in een bruikbare vorm, bijvoorbeeld in elektriciteit .Windenergie is de sterkst ontwikkelde poot binnen hernieuwbare energie. Offshore wijst er op dat dit zich op enige afstand van de kust (aflandig) bevind.
  • Golfenergie
    • Golfenergie is een bron van energie met een geschat potentieel van 3.7 TW. Verschillende kaarten geven aan dat tegen 2020 ongeveer 3.5 GW zal geïnstalleerd zijn in Europa. Er wordt verwacht dat dit zal toenemen tot ongeveer 180 GW in 2050. Momenteel is de markt van golfenergie helemaal niet geconsolideerd, met veel concepten en apparaten die tegen elkaar racen. De grote uitdagingen zijn: welk type technologie of welk concept gebruiken bij welke condities, hoe de energie-opbrengst verhogen, hoe de robuustheid verhogen, ... 
  • Getij-energie
    • Getij-energie is energie die wordt gewonnen door gebruik te maken van het verschil in waterhoogte tussen eb en vloed. Op de open oceaan is dit slechts enkele decimeters, maar door de bijzondere vorm van sommige kusten waar grote trechtervormige inhammen bestaan kan het waterhoogteverschil op zulke plaatsen tot vele meters oplopen, voldoende om bij vloed het hoge water achter een dam te vangen en dit bij laag water via turbines gekoppeld aan generatoren terug te laten lopen. (Wat is Blue Energy. (z.j.). Geraadpleegd van http://www.greenbridge.be/wat-blue-energy)

Energy efficiëntie:



Er is een continue drang om de efficiëntie van systemen te verhogen. Hierdoor kan er veel energie worden bespaard. Veel ondernemers zitten met nieuwe ideeën die ze graag de markt op willen brengen. Het kunnen kwantificeren van de energie-winst is een belangrijk element om een klant te kunnen overtuigen. Het meest geloofwaardige is een test die is uitgevoerd onder reële testomstandigheden en waarbij data beschikbaar


is van gelijkaardige technologieën.

GreenBridge beschikt daarom over een demonstrator die is uitgerust met een overvloed aan meetinfrastructuur waarbijsystemen zoals warmtepompen, batterijen, PV-panelen, windturbines en ventilatiesystemen worden gemonitord.

Naast de fysische gegevens van de aanwezige technologieën worden ook de meteorologische data en degebruiksgegevens van het gebouw verzameld. Alle verzamelde meetgegevens kunnen op afstand worden uitgelezen. Door de unieke link met de kennisinstellingen kan naast het aanleveren van de meetgegevens ook een meetrapport met waardevolle suggesties worden opgesteld. (Energie Efficiëntie. (z.j.). Geraadpleegd van http://www.greenbridge.be/onderzoeksinfrastructuur-voor-energie-efficientie-0)


Het bezoek aan GreenBridge was interessant tot op een bepaald moment. Soms ging het te lang door over windenergie en verloor ik soms de aandacht (de ijzige wind hielp ook niet). Soms was het ook te technisch waardoor het de ene oor in ging en de andere er uit. Ik kon dit bezoek ook moeilijk plaatsen in mijn vakstudies (Engels - PAV). Het thema energiebewustzijn en onze ecologische voetafdruk zou ik kunnen gebruiken in de lessen PAV, maar dan aangepast (vereenvoudigd) aan de leerlingen. 

Dit was de laatste activiteit van de dag.